Wednesday, October 22, 2008

ဂုဏ္ယူရပါေသာ

                         ကမာၻႀကီးတစ္ေန႔တစ္ျခားပူေႏြးလာေနၿပီတဲ့။ အျမဲေတြ႕ေတြ႕ေနရတဲ့သတင္း။ သိပံၸပညာ႐ွင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ ေခတ္ပညာတတ္လူတန္းစားေတြကို ေခါင္းကိုက္ အလုပ္႐ွဳပ္ေစတဲ့ ျပႆနာႀကီး တစ္ရပ္လည္းျဖစ္တယ္။ ဒီျပႆနာကို တစ္ဦးတစ္ေယာက္က မိုးပ်ံေအာင္ေတာ္ပါေစဦး၊ သူရဲေကာင္းလုပ္ ၿပီးအမ်ားအက်ိဳးေျဖ႐ွင္းေပးလိုတဲ့စိတ္ ႐ွိပါေစဦးေျပလည္သြားမဲ့ အမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ဘူး။ တတ္သိပညာ ႐ွင္ေတြလမ္းညႊန္ထားတဲ့အတိုင္း သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး လုပ္ငန္းေတြကို ကမာၻေပၚမွာ႐ွိတဲ့ လူသားအားလံုးက ပူးေပါင္းပါဝင္ေျဖ႐ွင္းမွသာ ေျပလည္ေစမယ့္ျပႆနာျဖစ္သလို တကယ္လည္းခက္ခဲ့တဲ့ ကမာၻလံုးလႊမ္းျခံဳမွဳဆိုင္ရာ ျပႆနာႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါဆို...ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္တဲ့ဒီကမာၻေျမႀကီးအတြက္ ပူးေပါင္းပါဝင္ဖို႔ မလိုအပ္ေပဘူးလား။
                     သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး လုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္မွဳမွတ္တိုင္ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ အဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံမ်ားထဲမွ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းမွဳအေကာင္းဆံုး ၿမိဳ႕ႀကီး (၁၀) ၿမိဳ႕ ဆုေပးပြဲကို အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွႏိုင္ငံမ်ားအဖြဲ႕ (ASEAN) ကေအာက္တိုဘာ(၈)ရက္က ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံမွာ က်င္းပၿပီးစီးခဲ့ ပါတယ္။ ဆုေပးရျခင္းရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးအတြက္ ေဒသတြင္းၿမိဳ႕မ်ား တြင္အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းမ်ား၊ အဆင့္ျမင့္စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားႏွင့္ထိန္းသိမ္းၾကေရးအတြက္ အားေပးလွံဳေဆာ္ ရန္ျဖစ္သည္။ ထိုဆုကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ႐ွမ္းျပည္နယ္ရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွလည္း ဆြတ္ခူးရ႐ွိခဲ့ပါသည္။ ေတာင္ေပၚသားတို႔ရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ ခ်ယ္ရီၿမိဳ႕ေလးယခုထက္သာယာလွပ ပါေစေၾကာင္း...........
 
႐ွင္းလင္းစြာျမင္ႏိုင္ရန္ပံုကိုႏွိပ္ပါ
 




မွတ္ခ်က္။ ။ သတင္းကို Weekly Eleven News မွရယူသည္။

Monday, October 20, 2008

ဘဝ

                                   ဘဝ
 
                                                   သူတလူ ငါတမင္း
                                                   နဂို႐ွိရင္းစြဲမွာ
                                                   ေျခာက္ျပစ္ကင္း ေနတာမ႐ွိဘူး။
                                                   မိုးခါးေရလွလွေလးနဲ႔
                                                   ဆင္ေၿခေပးရရင္
                                                   အိပ္မက္တိုင္းခ်ိဴမွာမဟုတ္သလို
                                                   ဘဝတိုင္းလည္းမခါးဘူး
                                                   ေလာကဓံတရားကတဖက္ေစာင္းနင္းျဖစ္ေနရင္ေတာ့
                                                   လာမယ့္ေဘးေျပးသာေတြ႕လိုက္
                                                   အခ်ိန္ကစကားေျပာလိမ့္မယ္
                                                   အဲ.......မီးမေသခင္ ပြဲၿပီးသြားေအာင္
                                                   ဦးေႏွာက္ေတာ့နည္းနည္းသံုးရလိမ့္မယ္။   ။

Tuesday, October 14, 2008

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔

လရာသီ ခ်ိန္စက္ဝန္းမွာလ
သတၱေျမာက္ ဒီခ်ိန္ခါ
ေကာက္ႏွံပင္ ေထာင္ကာမတ္တာမို႔
လ သန္တူ ေျပာကာမွတ္တယ္
ျမတ္သံဃာ ႐ွင္ရဟန္းတို႔
ကိုးဆယ္ၾကာ ဝါဆိုၾကေလေတာ့
ရက္ျမတ္ခါ ဒီခ်ိန္ေရာက္ရင္
ကၽြတ္တဲ့သီတင္း။

ထိုေန႔ခ်ိန္ ခါသမယမွာ
တို႔အ႐ွင္ ျမတ္ဗုဒၶရယ္က
ေမြးမိခင္ ေက်းဇူးဆပ္ရန္တဲ့
နတ္တို႔ရြာ တာဝတိ ံမွာ
ေဟာၾကားတဲ့ အဘိဓမၼာ
တြက္ေရေသာ္ ခုႏွစ္က်မ္းကို
ၿပီးေလေသာ္ သကၤႆနဂိုရ္သို႔
႐ွိသံုးသြယ္ ရတနာေစာင္းတန္းမ်ားရယ္နဲ႔
ဆင္းၾကြတဲ့ အျပန္လမ္းမွာ
ေစာင့္ေမွ်ာ္ကာ ဖူးႀကိဳၾကေလတဲ့
သံုးဆယ့္ေျခာက္ ယူဇနာ 
ျပည့္လို႔လွ်ံ ပရိတ္သတ္အေပါင္းရယ္က
တုႏွိဳင္းဖြယ္ က်က္သေရနဲ႔
ထူးျမတ္တဲ့ ျမတ္အ႐ွင္ကို
အားက်ကာ ဆုပန္ၾကတယ္
ေနာင္ပြင့္ဘုရား။


ဒီေန႔ဆိုရင္ သာသနာေတာ္ႏွစ္(၂၅၅၂) ႐ွိၿပီဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ တုႏွိဳင္းမဲ့ ဗုဒၶဘုရား႐ွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ့ ဓမၼတရားေတာ္ေတြတည့္တ့ံလာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ေက်ာ္ပါၿပီ။ ျမတ္ဗုဒၶနဲ႔ တကြ သာသနာေတာ္ကို ယခုလိုအဓြန္႔႐ွည္ တည္တ့ံေစႏိုင္ေစရန္ စြမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကေသာ သံဃာေတာ္အ႐ွင္ ျမတ္မ်ား၊ သံဃာအာဇာနည္မ်ား၊ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ေမြးမိခင္၊ ဖခင္ ၊ ဘိုးဘိုး ၊ဘြားဘြား ႏွင့္ ေက်းဇူး႐ွင္ဆရာ သခင္တို႔အား ဒီကဗ်ာေလးႏွင့္ ဂါရဝျပဳ ေက်းဇူးဆပ္အပ္ပါသည္။
( ေကာဇာသကၠရာဇ္(၁၃၇၀)ခုႏွစ္၊ သတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔၊ ၁၄.၁၀.၂၀၀၈ (အဂၤါေန႔))



မွတ္ခ်က္။ ။
ကိုေအာင္ဦး(http://dhammaratha.blogspot.com)မွ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ ပို႔စ္ကိုခံစားေရးဖြဲ႕သည္။

Friday, October 10, 2008

Taunggyi 114th Anniversary Live concert

ေနာက္က်ၿပီးမွတင္ျဖစ္သြားတဲ့ Taunggyi 114th Anniversary Live concert ဗြီဒီယိုေလး

Monday, October 6, 2008

ေမြးေန႔ပြဲေလးတစ္ခု (သို႔) Taunggyi 114th Anniversary

                  ႐ွမ္းျပည္နယ္ရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ရဲ႕ ၿမိဳ႕တည္နွစ္ (၁၁၄)နွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔ပြဲေလးကို ျခေသၤ့ကၽြန္းေလးမွာ ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ က်င္းပၿပီးစီးခဲ့ၿပီ။ ၿမိဳ႕တည္တဲ့ ေမြးေန႔က စက္တင္ဘာ(၁၅)ရက္္ေန႔ ျဖစ္ေသာ္လည္း အေျခအေနအရ ရက္အနည္းငယ္ ေနာက္က်ၿပီးမွ က်င္းပနိုင္ခဲ့ေပမဲ့ ေတာင္ႀကီးမိသားစု(စကၤာပူ)ရဲ႕ႀကိဳးပမ္းမွဳနဲ႔ မေန႔က(၀၅.၁၀.၂၀၀၈)မွာၿပီးသြားခဲ့တာပါ။ဒီပြဲေလးဟာစကၤာပူေရာက္ ေတာင္ႀကီး သူ၊ ေတာင္ႀကီးသားတို႔ရဲ႕ သမိုင္းမွတ္တမ္းဝင္မဲ့ ေအာင္ျမင္မွဳပန္းတိုင္တစ္ခု လို႔ေျပာရင္လည္း မွားမယ္ မထင္ဘူး။ ေမြးရပ္ေျမကို ခ်စ္ခင္ျခင္းနဲ႔ စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္း ကိုျပသနိုင္ခဲ့တာလို႔လည္း ေျပာလို႔ရတယ္။
                 ပင္လယ္ေရမ်က္နွာျပင္အထက္ (၄၇၁၂)ေပ၊ဧရိယာအက်ယ္အဝန္း (၄၂၀.၈၄) စတုရန္းမိုင္၊ အေရွ႕အေနာက္ အက်ယ္ဆံုးမိုင္ ၂၀၊ ေတာင္ေျမာက္ အက်ယ္ဆံုး ၂၉မိုင္္႐ွိတဲ့ ဒယ္အိုးပံု ေတာင္ကလပ္ ၿမိဳ႕ေလးဟာ ၿဗိတိသ်ွကိုလိုနီလက္ထက္ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၁၄)နွစ္ကတည္းက စတင္အေျချပဳခဲ့တာပါ။ မူလ ရွမ္းဘာသာ "တြံတီး" ကေနေျပာင္းလဲဲလာတဲ့ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ဆိုတာ ယေန႔အားလံုးသိၾကတဲ့ ခ်စ္စရာဒီၿမိဳ႕ ေလးေပါ့။ ရာသီဥတုေအးျမျခင္း၊ သန္႔႐ွင္းသပ္ရပ္ျခင္း၊ ေတာင္ႀကီးသူ၊ ေတာင္ႀကီးသားတို႔ရဲ႕ပြင့္လင္း႐ိုးသား ေဖာ္ေရြျခင္း၊ ၿပိဳင္စံမ႐ွိ႐ိုးရာမီးပံုးပ်ံပြဲေတာ္႐ွိျခင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္လည္ပတ္စရာ အင္းေလး၊ ပင္းဒယ၊ ေမြ ေတာ္ကကၠဴဘုရားမ်ား႐ွိျခင္း စတဲ့အခ်က္ေတြက ၿမိဳ႕ရဲ႕ဂုဏ္ပုဒ္ကို ေဖာ္က်ဴးေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ အတတ္ေျပာရဲပါတယ္။
                 လြန္ခဲ့တဲ့ေန႔တစ္ေန႔က ေတာင္ႀကီးခ်ယ္ရီေျမ မွာ Taunggyi 114th Anniversary Live Concert in Singapore ဆိုတဲ့ပို႔စ္ေလး ဖတ္လိုက္ရေတာ့ သြားမွာေပါ့လို႔ စိတ္ထဲ ေတြးေနတုန္း သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ဖုန္းဆက္လာတယ္။ ဘာမေျပာ၊ ညာမေျပာနဲ႔ သူက "သြားမလားတဲ့" တံုးတိႀကီး ေမးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမေျပာ၊ ညာမေျပာနဲ႔ "သြားမွာေပါ့" လို႔တံုးတိႀကီး ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ အင္း....ကိုယ့္ ေမြးရပ္ေျမကို ခ်စ္ပံုမ်ား တိုင္ပင္စရာကို မလိုဘူး။ ဒါနဲ႔ဘဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဖြဲ႕လံုးစာ လက္မွတ္ေတြဝယ္ၿပီး ပြဲမစခင္ ကတည္းက ရြစိရြစိ ျဖစ္ေနၾကတာ။ မေန႔က ပြဲရက္ (၀၅.၁၀.၂၀၀၈)လဲေရာက္ေရာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႕Live Concert က်င္းပရာ NTUC Business Center,Marina Boulevard ကိုတက္တက္ၾကြၾကြခ်ီ တက္ခဲ့ၾကတယ္။ Raffles Place MRT Station ေရာက္တယ္ဆိုတာနဲ႔ "ေတြ႕ၾကပါၿပီ ႐ြာကအမ်ိဳးေတြ" ဆိုသလို မေတြ႕တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ၊ စကၤာပူေရာက္ ေနမွန္းေတာင္ မသိတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေတြေရာ ဆံုျဖစ္ေတာ့ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ အလုပ္အကိုင္အဆင္ေျပလား၊ ဝလို႔လွလို႔ပါလားစသည္ျဖင့္ ဖက္လဲတကင္း လိုက္ႏွဳတ္ဆက္ရတာ တကယ့္ကိုေပ်ာ္စရာႀကီးပါပဲ။ လုပ္ငန္းသဘာဝမတူလို႔ ကြဲျပားတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြေျပာဆိုဖလွယ္ေနၾကေပမဲ့ တူညီတဲ့အခ်က္ကေတာ့ အိမ္လြမ္းတယ္ဆိုတာေပါ့။
                  သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာစရာမကုန္ေသးေပမဲ့ ပြဲက (၆:၃၀) စမွာဆိုေတာ့ ဝင္ၾကမယ္ဆိုၿပီး ပြဲျပဳ လုပ္မဲ့ NTUC Business Center,Level 7 ကို Glass Lift နဲ႔တက္ခဲ့ၾကတယ္။ အဝင္ဝမွာေတာ့ ေတာင္ႀကီး က(ပင္စိမ္းသီးပိုးထိုး....အဲေလ...ေယာင္လို႔) လွပ်ိဳျဖဴတစ္ခ်ိဳ႕ စားပြဲေလးနဲ႔ Taunggyi Family(Singapore) လို႔ေရးထားတဲ့ အမွတ္တရ ရင္ထိုးတံဆိပ္ေလးေတြ၊ အကၤ်ီေလးေတြေရာင္းေနတယ္။အဲဒီ ပင္စိမ္းသီးပလိုင္း ထဲမွာပါတဲ့ ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က အားေပးပါဦးဆိုလို႔ အမွတ္တရ ရင္ထိုးတံဆိပ္ေလး ဝယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
                                                       ရင္ထိုးတံဆိပ္ေလး                                  လိုဂိုလွလွေလး
                 
                  အထဲကိုေရာက္ေတာ့ အခ်ိန္က ညေန ၆:၃၀ နာ၇ီ။ ကိုယ့္လက္မွတ္ေပၚက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာေတြမွာေနရာယူၾက၊ စင္ေပၚမွာျပင္ဆင္တာေစာင့္ရင္း နည္းနည္းၾကာသြားတယ္။ ၇:၀၀ နာရီ ထိုးေတာ့ ေတာင္ႀကီးသူမမတစ္ေယာက္ စင္ေပၚတက္လာၿပီး "မဂၤလာပါ" လို႔ႏွဳတ္ဆက္ လိုက္ေတာ့ ပြဲက စပါၿပီ။ ပြဲျဖစ္ေျမာက္လာေအာင္ ေတာင္ႀကီးမိသားစု(စကၤာပူ) ကႀကိဳးစားခဲပံုအေၾကာင္း၊ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ျဖစ္ ေပၚလာပံု သမိုင္းေၾကာင္း တို႔ကို ႐ွင္းျပပါတယ္။ ဆက္ၿပီးေတာင္ႀကီးသူမမကပဲ တီးဝိုင္းတီးခတ္မဲ့သူမ်ား၊ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖမဲ့သူမ်ား ကိုတစ္ေယာက္ခ်င္း မိတ္ဆက္ ေပးပါတယ္။ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ရဲ႕  ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ အျမင့္ (၄၇၁၂) ေပ မွာတည္႐ွိတာကို အစြဲျပဳၿပီး တီးခတ္မဲ့ Music Band ရဲ႕အမည္ကို Symphony  4712  လို႔ ေပးထာတာလို႔လည္း သိရပါတယ္။
                                  
                   Singer : Bo Phyu , Han Tun , Maung Maung Zaw Latt , A Sai (Black Hole)

                   Band   : Symphony 4712
                   Guitar : Sai Kham kaung , Khun Shwe Phyo
                   Bass   : Zaw Moe Lwin
                   Drum : Phey Thein
                   KeyBoards : Aung Zayar Lwin

ဒီေနရာေလးထဲမွာ
ကိုဟန္ထြန္း
ကိုဘိုျဖဴ
ကိုအစိုင္း
ကိုေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္
ဒီလို တေပ်ာ္တပါး ကၾကခုန္ၾက
   
                  စင္ေပၚက အဆိုေတာ္ေတြက အားႀကိဳးမာန္တက္ ေဖ်ာ္ေျဖသြားၾကသလို၊ ေအာက္က ပရိတ္ သတ္ေတြကလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ လိုက္ဆို ကခုန္ရင္း လက္ခုပ္သံေတြလည္း မစဲပါဘူး။ ကိုယ့္ေမြးရပ္ ေတာင္ေပၚေျမကို ေရာက္ေနသလိုပါပဲ။ ေျမနီလမ္းေတြကို နင္းခဲ့တဲ့ေျခေထာက္ေတြက ရပ္ေဝးေျမျခားကို ေရာက္ေနလည္း ခ်စ္ခင္ညီညြတ္ဆဲ ဆိုတာဒီပြဲေလးက ေျပာျပေနတယ္။ တကယ္ပါ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ နဲ႔ ကခုန္တာတဖက္ ေမြးရပ္ေတာင္ေပၚေျမကို သတိရမိတာတဖက္နဲ႔ မ်က္ရည္ေတာင္လည္မိတယ္။
                ဒီပြဲေလးျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ စီစဥ္ေပးခဲ့တဲ့ ေတာင္ႀကီးမိသားစု(စကၤာပူ) ကိုေက်းဇူးတင္ရိွ ေၾကာင္းနဲ႔ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာလည္း ယခုထက္ ပိုမိုျပည့္စံုတဲ့အစီအစဥ္မ်ား က်င္းပႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။